zondag 8 augustus 2010

Gelukkig zijn en blijven...

Bloemen van tederheid
ontwaakten in hun harten,
en groeiden
als een lusttuin
voor oog en zinnen.
Zo begon hun liefde, schuchter, ongerept.

Toen hij haar vroeg
was het antwoord zonder dralen “ja”.
“Ja, ik wil mijn leven met jou delen;
graag zelfs, heel graag.”




Een blije glimlach
verhelderde zijn gelaat
en een innige zoen bezegelde hun verbond.

Twee jaar later werd zij zijn bruid.
Hoelang geleden?
Heel lang, maar niet vergeten.

Van twee kwam vier
en later zes.
Soms dreven donkere wolken,
maar de belofte van weleer
bleef in hun hart geschreven.

 
De jaren verstreken,
rimpels, kwaaltjes, overgewicht,
maar tevens de vreugde
van het niet verzaken,
aan hun dagelijkse plicht.

Als zij nu allen samenzijn,
is één tafel heus te klein,
wat eens begon met twee;
is vijfenveertig jaar later,
een happy end met veêl.

ria
augustus 2010

3 opmerkingen:

klaproos zei

:-)
wat lief....
wat lief....
de liefde spat hier uit dit logje ria....
ik ben ontroerd


proficiat en nog heel veel jaren samen
xxx

Anoniem zei

wat kom ik hier doen?
ik, die alleen letters kan spellen
tot woorden.


Zou de foto van Ria zijn, vraag ik me af.
Alleszins een heerlijk owerwetse valies
en dito auto.

Beeld uit mijn tijd.


Er zijn mensen die letters moeten spellen
om woorden te kunnen vormen.
Aanwijzen op een bord, met een alfabet van briefjes werken ...

als het taalcentrum of de spraak
verplet werd ...

dan is poëzie ver weg.

Wanneer dank je jouw groene vingers eens?

Uvi

curieuzeneuzemosterdpot zei

mag ik uit dit prachtige liefdesgedicht afleiden dat jullie 45j getrouwd zijn, ria??

van harte gefeliciteerd!!

jullie hebben je liefde rijkelijk uitgestrooid!!

ik hoop dat jullie nog heel veel mooie en gelukkkige jaartjes samen mogen beleven én delen met je kinderen en kleinkinderen!
(en een beetje met ons, natuurlijk?) ;-))

het saffieren kroontje staat jullie fantastisch! :-)))