Een herfstroos,
gehavend
door regen en wind,
zo broos;
maar toch blijft zij een roos.
Zo zijn er ontelbare kinderen,
gehavend en verminkt,
getekend voor het leven.
Verlaten, verstoten, mishandeld
een mensenKIND.
zo hulpeloos,
zo broos!
Ik ben zo geschokt en diepbedroefd;
ik wou dat ik dit kind in mijn armen kon nemen,
troosten en vooral "liefhebben."
ria
6 opmerkingen:
bijzonder jammer dat de media zoiets bijna negeren...
het zegt wel iets over onze samenleving....
groeten !
ja, ria dat wil ik ook,onze kinderen hebben toch een goed leven,maar er zijn in nederland ook kindjes die liefde tekort komen,ik heb het van dichtbij meegemaakt.maar honger is wel het ergste wat er is,er is zoveel leed,je moet er niet aandenken.
groetjes greet
Dat is waar ria, zoveel armoede nog steeds!
groetjes
Tsja,wat is er veel ellende in de wereld.
Er kloppen zoveel dingen niet.
Je hebt het heel indringend verwoord.
Ik ben er even stil van.
Groetjes Ans
Dag Ria, blij dat je eens kwam kijken waar ik woonde, zo kwam ik op dit schitterend blog van jou terecht. Inmooi dit logje, ook ik word er héél stil van...
soms kom je ineens een afbeelding tegen die door je mensenhart snijdt.....
Een reactie posten