dinsdag 27 mei 2014

maandag 26 mei 2014

Lente en Jeugd




LENTE en JEUGD

en een heerlijke ochtend
onbezorgd lopen ze samen
de velden in,
de dageraad tegemoet.

De zon komt hen tegen,
haar frisse ochtendstralen
priemen door de nevels
die als zilveren draden
het landschap sieren.

Hun hart jubelt
bij zoveel schoonheid
die ze samen ervaren
en hun handen zoeken elkaar
in een vertrouwd gebaar.

Hoog in de ijle lucht
zingt er een wielewaal,
in trillende klanken
dankend zijn schepper
om zijn prille bestaan.

Stil staan ze en luisteren,
in blije verrukking,
zoals een moeder geniet
van haar pasgeboren kindje,
hoe het ademt, hoe het leeft.

Hun stralend-jonge lichamen
helder afgetekend
tegen het landschap en omslijst
door gouden zonnestralen
vertellen over hun intens geluk.

Dankbaarheid vervult 
hun jonge harten, overweldigd
door de liefde voor elkaar
en voor het wonder
van deze schitterende dageraad.

"Wie zijn hart te luisteren legt
leeft tweemaal."
ria39

vrijdag 23 mei 2014

Vrienden...

























































Met HARTelijke groeten
aan vrienden en bezoekers,

ria39


woensdag 21 mei 2014

Onbekend




is daarom niet onbemind...



nooit eerder gezien of over gehoord,
maar wat is ze prachtig.

Comet or Moon Moth (Argema mittrei)

Kent U ze?




tot .....groetjes,
ria39



maandag 19 mei 2014

Het sprookje van het geduld!



Er was eens, lang geleden...
een kleine struik, 
genaamd Klimhortensia...

Hij keek mij liefelijk aan en zei,
"toe, neem me mee?'

Ik zal groeien en bloeien,
jaar na jaar,
bijtjes en hommels
mogen naar hartelust in mijn
kantwerk stoeien.




Hij hield zijn belofte en groeide en groeide,
maar bloemen, geen één.




Negen lange jaren, 
van hoop en verlangen,
de klimhortensia hield ons
in zijn greep gevangen.




Geduld is op,
de bijl er in,
heb jij het hier niet naar je zin?




...maar op een dag kregen wij te horen,
die plant die moet op 't noorden,
daar is hij voor geboren.




...de tranen liepen over mijn wangen,
niet hij, maar wij
hielden hem op het zuiden gevangen.




Maar na tien lange jaren,
van geven en van nemen,
zijn toen toch, 
de eerste bloemen verschenen!




Ken je dat verlangen
naar een kindje klein?

...wachten, immer wachten
op het wonder,
want jouw liefde kan niet zonder.




...en dan is er die kleine schat,
misschien toch niet
zo onverwacht...




teer, en toch weer niet,
een schoonheid,
die met zijn lach
jouw hart en ziel beroert.




Ieder jaar een nieuw verhaal,
telkens weer ontdekken,
hoe leven zich ontplooit...




En op een dag,
kiest hij zijn bruid,
een roosje teer, in wit satijn,




Bijna draagt zij haar bruiloftkleed,
een naam zo slim gekozen,
'Guirlande d'Amour'
zal stralend wit naar hem blozen.




De hommels en de bijen,
dekken de tafel voor het feest,




...de kanten sluier is geweven,
de bruidskindjes voor een eerste pasbeurt
langsgeweest.




Slechts één probleem
de bruid draagt scherpe klauwen,
haar dorens
berokkenen leed...



...ik vraag mij af, of onze vriend,
de klimhortensia
dat weet?


ria - foto's van heden morgen 19 mei 
tekst, die hoort er bij...


groetjes,
ria39 


Buiten zijn...








SCHRIJVEN

Zet mij niet achter 'n bureau 
om een gedicht te schrijven, 
dan staan mijn letters haaks en scheef 
en zien mijn vingers blauw. 

Geef mij maar emmer en een zeem 
of gieter in de hand, 
zo ren ik door huis en tuin, 
al dichtend heel galant. 

Hoe meer ik met water speel
hoe meer mij dat verblijdt 
al spuitend plant en groen, 
terwijl maar denkend-dichten 
gewoonweg, simpel doen! 

Na vele uren buiten, 
in samenzang met de vogeltjes 
die rond mijn oren fluiten, 
verhuis ik naar mijn pc 
en speel daar nog 'n uur of twee. 

De woorden vloeien uit mijn pen, 
die ik toch niet hanteer, 
mijn vingers toveren z'uit mijn brein, 
waar ze zijn gestockeerd. 

Zo zal wel ieder dichter 
hebben, zijn klein geheim, 
het mijne is heel simpel, 
buiten
en daardoor gelukkig zijn. 

17 april 07
ria

Nu zijn we 7 jaren verder:
dat rennen door de tuin, gaat iets minder snel
en zelfs het dichten
heel galant,
heb ik niet meer zo in de hand.

met een knipoog.


zondag 18 mei 2014

Oud, maar immer nieuw,





Er is groen en er is gras, 
er is rood en er zijn rozen, 
geel schittert fel. 
Het blauw is heel discreet, 
en af en toe zie je mij blozen 




Het is zó heerlijk 
om te zien en aan te raken; 
te vertroetelen 
alsof men nog een kleuter was; 
spelend in dat groene gras. 

Vogels in concert, hoog en zuiver, 
geen enkele valse noot...




En zie, gans onverwacht 
een bloeiende roos, knalrood! 
'Geluk', dát doet mij blozen! 




Ik zit op het puntje van mijn stoel, 
geniet in alle talen;

" Mijn God, ik weet u hier,
al kom ik U ook tegen 
in elk mensenhart.;



Ik wil U danken, 
en blijvend over U verhalen."

ria - 25.06.06

In die acht jaar is er in mijn gevoelsleven niet veel veranderd,
ik denk er nog altijd zo over.
Misschien dat ik daarom gelukkig ben?

zaterdag 17 mei 2014

Mijn Zoon.




In de prachtige poëzie van Anton van Wilderode,
spreekt Maria
op deze wijze over haar Zoon.




Mijn zoon is mijn zoon niet alleen,
mijn huis is een huis zonder wanden,
mijn vrucht ligt in alle handen
en mijn vreugd is voor iedereen.




Mijn zoon is mijn zoon voor altijd,
voor de duur van zijn kinderjaren
kan ik hem verwarmen, bewaren,
maar Hij kiest zijn uur en zijn tijd.




Mijn zoon is mijn zoon voor de pijn
voor de honger van alle geslachten
voor de wind van de winternachten
en voor allen die eenzaam zijn.




Mijn zoon is mijn zoon voor het kruis
voor het teken van zegen en schande
voor al de eeuwen ophanden
voor de deur naar het vaderhuis.




ria39

donderdag 15 mei 2014

WIT - WHITE in our garden



WELCOME




OPEN GARDEN








Schneewitchen,




aan de boog en op stam




Herbloeiend, maar wel gevoelig voor ziekten.




Mme. de Filégonde, verkleurt naar wit...




schattig roosje, als klimmer en in border...
leren kennen in de tuin van rozendame Lies in Jabbeke.




de prachtige Schneewalzer, groot, sterk,
maar houdt niet van teveel regen...




en verder...




wit




en nog eens wit...




ben ik niet schitterend? ...en ik geur, zonder ophouden!




Tuindeurtje gaat voor even toe.

ria39