donderdag 30 oktober 2014

maandag 27 oktober 2014

Natuur, KUNST en DELEN.



DELEN










.


Er was een tijd
toen klonk het zo:
"...dat is van ons, dat is van mij,
van ....mij "


Nu wordt er gedeeld:
een stofzuiger,
een fiets,
zelfs een auto.
Kwestie van gezond verstand.


Foto's, veel te mooi om op te bergen
krijgen ook een plaats,
Wie kwam op het idee?
"Pinterest".


Delen was altijd mooi,
Nu komt er een dimensie bij,
het is niet meer alleen
van mij,
maar ook van jou.
Geniet u mee?





.Kate Osborn




.
Er hangen nog zonnige dagen in de lucht.
Pluk ze!
ria39


zondag 26 oktober 2014

De herfst vertelt....








 Liedjes van de herfst 
zijn altijd somber 
zijn gemaakt 
van okers en van omber 

toch ken ik septembers 
met een gouden glans 
toch zijn er novembers 
met een toverdans 

de zon heeft in december 
mij al zo vaak verrukt 
en dikwijls heb ik rozen 
in de sneeuw geplukt 

en daarom schrijf ik
 in dit kleine lied: 
niet wachten op de lente 
want dan komt ze niet 

Toon Hermans 
uit: 80 gedachten







Bomen in de herfst
Ze gaan wat dieper
In hun wortels wonen.

Ze rukken aan hun standplaats
In het bos, net geliefden
Die geen afscheid kunnen nemen
En nooit loskomen van elkaar

Want bomen in de herfst
Ze ruziën met de wind
En dragen hun hart
En hun ringen vanbinnen.

Hierom ook
Is bewegen een vorm van stilstaan
Is opnieuw beginnen,
beminnen. 

Roger M.J. De Neef.










Goud in kroon en blad
de herfstdans ontsprongen,
nog een hele winter
voor hij is uitgezongen.
ria







Herfst 


Nu het kouder wordt 
en het licht verzwakt, 
bidden wij 
dat wij warmte geven 
en warmte ontvangen 
en dat ons nooit mag ontbreken 
het licht van vriendschap en liefde 
waarin wij elkaar herkennen.

Nu de avonden langer worden, 
bidden wij 
dat wij de tijd gebruiken 
om tot onszelf te komen, 
anderen te ontmoeten 
en te naderen tot God.

Nu het jaar naar de winter keert, 
bidden wij om dankbaarheid 
voor alle vruchten van onze herfst 
en dat wij afscheid leren nemen. 

God, tussen licht en donker 
verloopt ons leven. 
Neem ons op in uw stilte 
en verblijd ons 
met uw vriendelijk licht, 
Jezus, onze Heer. 

Frans Cromphout








Nazomer 

Zes blaren vielen hier 
in een kleine weide lieflijk. 
De aarde is jarig, de wind zoek.

In de rookblauwe oktoberlucht 
hoor je het gefluit van hanen, 
tuinhekjes en losse tanden. 

Zes blaren tuimelden neer. 
met prijzen vereerd, in functies 
gekozen, op posten benoemd. 

Frank Koenegracht 








Herfst houdt van pronken
met kleuren wonderschoon,
in zonnestralen
goud beladen.

Genadig is de boomgaard
overvloedig was het fruit,
en wintergroenten
nog
op 't veld.

...hoor die dwaze merel
die dankbaar 
een laatste liedje fluit.

ria39




Ben ik een mus?

Ik weet het niet
misschien weet u het,
als u mij goed beziet?

ria






met dank aan pinterest voor het delen van de foto's

ria39



vrijdag 24 oktober 2014

Volkstuintjes.



Achter het huis waar ik geboren ben, vijf maanden voor het uitbreken van de tweede wereldoorlog, bevonden zich velden en weiden, zover het oog kon zien. Deze behoorden aan enkele stijve  boeren. Pas later werden er straten getrokken en huizen gebouwd. Daarnaast hadden vele jonge gezinnen een lapje grond, waarop ze tijdens de oorlog aardappelen en groenten kweekten. Ik denk dat die grond door de gemeente ter beschikking werd gesteld. Maar zeker weet ik het niet. Zo'n vijf kilometer, in bijna rechte lijn, achter onze woning lag een fort. Wij zaten dikwijls in de vuurlinie. Dat was dus een te mijden gebied. Daar kwam verandering in na de oorlog, ik denk zo in de jaren vijftig. Veel mensen woonden nog in noodwoningen en hadden geen tuin. Niet ver van dat Fort waren er volkstuintjes, reeds sinds 1904, heb ik gelezen. Tot op de dag van vandaag zijn er nog een aantal in gebruik. Telkens als wij naar het kerkhof van mijn ouders gaan, komen we daar voorbij. Deze foto's maakte ik in augustus ll. Binnenkort gaan we er weer naartoe en dan zal al dat groen wel bijna verdwenen zijn.

































































dank aan deze werkers op hun veldje







Twee generaties, ze poseerden graag en met de nodige uitleg...














































“Voor de volkstuintjes in Merksem alleen al staan er zeventig mensen op de wachtlijst Zij moeten tot drie jaar wachten. Hetzelfde hoor ik in Deurne. Ook mensen van buiten de stad komen bij ons informeren naar een volkstuintje. Veel jonge mensen en allochtonen willen hun eigen groenten kweken. Tuinieren is weer populair, zeker met het biologisch telen. Bovendien wonen in Antwerpen veel mensen op een appartement zonder tuin. Mensen die deeltijds werken of op prepensioen zijn, willen beginnen tuinieren. De leeftijd van de volkstuinder daalt.” In de link hierboven kunt u foto's zien van vroeger en nu. 

Nog even vertellen dat mijn vader ook een veld had. Toen hij op een keer aardappelen en groenten ging halen, was alles wat maar eetbaar was gestolen. Ik spreek van tijdens de oorlog. Maar misschien gebeuren zo'n zaken ook nu nog, als mensen erge honger hebben. Je weet maar nooit.

ria

woensdag 22 oktober 2014

Shabby chic



SHABBY CHIC 


 is een vorm van interieur , 
waar meubels ofwel worden gekozen
voor hun verschijning, 
hun leeftijd of tekenen van slijtage. 
Of waar nieuwe items worden omgetoverd 
om het uiterlijk van antiek te bereiken. 
Tegelijkertijd hebben zij
een zachte, weelderige cottage-stijl.
Soms is het moeilijk
om oud van nieuw te onderscheiden.



























































































...was ik nog een jonge meid
ik bouwde mij
een huisje in de tuin,
voor mij alleen
en voor mijn rozen
en alle mooie spulletjes
die ik had uitgekozen.

Nu kan ik alleen maar dromen
van dit kleine paradijs...

Geen erg, ik ben al tevree
als ik af en toe mag kijken
in een interieur als deze.

ria39



Het stulpje van mijn dromen
Welgekomen!




met dank aan Pinterest voor de foto's
bewerking "ria"